Aranżacja zielonej przestrzeni wokół domu to duże wyzwanie wiążące się z ciężką pracą. Jednak dla większości posiadaczy ogrodów to bardzo satysfakcjonująca praca, niosąca dużo przyjemności. Samo wybieranie roślin do ogrodu, dokupowanie nowych gatunków, przesadzanie, przycinanie niesie w sobie duży ładunek artystycznej ekspresji. Wielu amatorów ogrodnictwa twierdzi nawet, że ma ono dla nich działanie terapeutyczne. Wśród wielu roślin dostępnych w sklepach ogrodniczych, znajdziemy mnóstwo ciekawych drzew, krzewów kwitnących, krzewów zielonych, a także iglaków. Iglaki to bardzo obszerna grupa roślin ogrodowych, wśród której znajdziemy iglaste drzewa idealne na żywopłoty – np. tuje czy cyprysy, drzewa wolnostojące, czy też niskie ozdobne krzewy iglaste. Jedna z ciekawych propozycji iglastych roślin ozdobnych są iglaki na pniu. Prezentują się bardzo widowiskowo, nadają się na skalniaki, doskonale prezentują się w reprezentacyjnych częściach ogrodu. Jakie iglaki na pniu wybrać? Jak je pielęgnować i gdzie najlepiej je sadzić?
Spis treści
Iglaki na pniu – charakterystyka
Iglaki na pniu to coraz bardziej popularne rośliny iglaste uprawiane w ogrodach, ale też w donicach na balkonach czy tarasach. Jest to możliwe dzięki ich kompaktowym wymiarom, a także bardzo atrakcyjnemu pokrojowi. Sprawia on, że iglaki na pniu to wspaniała dekoracja przestrzeni w ogrodzie. O iglakach na pniu mówimy w przypadku roślin piennych występujących na pniu o wysokości od 50 cm do 2 m. Iglaki na pniu nie występują w takich formie w naturalnym środowisku. Powstają one w warunkach hodowlanych. Formy pienne uzyskano z większości popularnych iglaków, takich jak świerki, sosny, cyprysy, tuje, modrzewie, jodły czy jałowce. Hodowcy każdego roku tworzą coraz to nowsze gatunki oraz odmiany iglaków na pniu, różniących się wysokością oraz pokrojem. Rośliny te są chętnie wybierane zwłaszcza przez właścicieli niewielkich ogrodów oraz tarasów, ze względu na to, że nie rozrastają zbyt mocno. Nie trzeba więc obawiać się, że zdominują czy będą zagłuszać sąsiednie rośliny.
Najpopularniejsze iglaki na pniu
Jak już wspomniano, szkółki oraz centra ogrodnicze prześcigają się w produkcji coraz to nowszych odmian iglaków na pniu. Odwiedzając sklepy ogrodnicze, przekonamy się na własne oczy, jak duży jest wybór tych roślin. Planując jednak aranżację ogrodu, warto wcześniej zrobić plan i wybrać potencjalne krzewy iglaste na pniu, które chcielibyśmy posadzić. Przedstawiamy więc listę popularnych iglaków na pniu, które podzieliliśmy ze względu na kształt korony.
- Iglaki na pniu o koronie kulistej lub półkulistej:
- Modrzew europejski, odmiana „Kórnik”
- Świerk kłujący, odmiany Mrs. Cessarerinii, Blaukissen i Brynek
- Modrzew japoński, odmiany: Blue Dwarf, Blue Ball, Cupido i Grey Pearl
- Sosna wejmutka, odmiana Greg
- Jodła koreańska, odmiany Cis, Silberperle, Silkerkugel i Silberzwerg
- Sosna górska, odmiana Picobello
- Świerk pospolity, odmiana Little Gem
- Żywotnik zachodni, odmiany Brabant i Smaragd
- Iglaki na pniu o koronie płaczącej
- Jałowiec rozesłany, odmiana Nana
- Jałowiec płożący, odmiana Golden Carpet
- Jałowiec pospolity, odmiany Green Carpet, Greenmantle i Goldschatz
- Jałowiec chiński, odmiana Plumosa Aurea
- Jałowiec nadbrzeżny, odmiany Emerald Sea, Allgold i Golden Wings
- Świerk pospolity, odmiany Frohburg i Loreley
- Iglaki na pniu o koronie krzaczastej lub stożkowej
- Sosna górska
- Cyprysik groszkowy, odmiana Boulevard
- Świerk pospolity, odmiana Pusch
- Kosodrzewina, odmiany Gnom, Globosum, Hesse i Ophir
- Świerk kłujący, odmiany Glauca Globosa, Białobok, Mecky i Maigold
- Świerk biały, odmiany Conica, Hopsii i Alberta Blue
Czy można samodzielnie uformować iglaka na pniu?
Formowanie iglaków na pniu najczęściej odbywa się w profesjonalnych hodowlach lub szkółkach? Proces ten wymaga bowiem wiedzy i doświadczenia w uprawie tych roślin. Oczywiście można spróbować samodzielnego formowania jedną z dwóch dostępnych metod – szczepienia lub formowania. Szczepienie jest zdecydowanie trudniejszą metodą. Odbywa się poprzez szczepienie na podkładce zrazu lub oczka wybranej rośliny iglastej – najczęściej karłowej lub wolnorosnącej. W zależności od wybranej podkładki wysokość szczepienia może być różna – między 50 cm a 2 metry. Pień, czyli wspomniana podkładka nie będzie już przyrastać na wysokość, a jedynie może zwiększać się obwód pnia.
Zaszczepiona korona zachowa wszystkie cechy wzrostu swojego gatunku. Jeżeli chodzi natomiast o formowanie iglaków na pniu, to sprawa wygląda nieco prościej. Pierwszym krokiem jest wybór jednego prostego pędu konkretnej rośliny iglastej, którą chcemy formować i odsłonić pień. W tym celu obcinamy wszystkie gałązki boczne do wybranej wysokości. Wierzchołek – czyli wybrany pęd główny przycinamy, co pobudzi roślinę do wypuszczania pędów bocznych a tym samym rozkrzewiania się. Roślinę przycinamy systematycznie tak długo, aż otrzymamy pożądany kształt.
Uprawa iglaków na pniu – pielęgnacja
Jeżeli chodzi o wymagania iglaków na pniu, to zależą one przede wszystkim do gatunku podkładki, czyli pnia- w przypadku roślin szczepionych. Spośród czynności pielęgnacyjnych najważniejsze jest regularne kształtowanie korony, czyli przycinanie. Iglaki szczepione są dość wrażliwe na mróz, dlatego wymagają zimowego okrywania.