Podlewanie roślin to jedna z kluczowych czynności pielęgnacyjnych obok nawożenia, jakie należy wykonywać w celu zapewnienia im optymalnych warunków do wzrostu i rozwoju. Teoretycznie to nic trudnego, wystarczy nalać wody do konewki, czy też użyć węża i podlać roślinę, jednak w praktyce, na efektywność podlewania wpływa wiele czynników, taki jak pora czy też czas trwania podlewania, jak również sposób, w jaki to robimy. Różne rodzaje roślin, mają bowiem zróżnicowane wymagania co do sposobu nawadniania, który służy im najlepiej. I tak dla przykładu zupełnie inaczej będziemy podlewać trawę, inaczej krzewy na skalniakach, a jeszcze inaczej duże drzewa. Jak więc podlewać tuje, aby nawadnianie było skuteczne i optymalne dla tych roślin? Na te i wiele innych pytań, dotyczących podlewania tych popularnych drzew ogrodowych odpowiedzi znajdziecie w niniejszym artykule.
Spis treści
Jak podlewać tuje?
Podczas podlewania tui musimy zwrócić uwagę przede wszystkim na sposób podlewania. Bezwzględnie należy unikać podlewania zielonej masy tych roślin, ponieważ sprzyja to namnażaniu się grzybów bytujących na tujach. Jest to zwłaszcza ryzykowne podczas wysokich temperatur, woda bowiem wówczas szybciej paruje, tworząc wilgotne i ciepłe środowisko, idealne do rozprzestrzeniania się chorób grzybowych. Co więcej, kiedy kropelki wody trafiają na zieloną masę rośliny, stają się mini soczewkami, które przy dużym nasłonecznieniu przyczyniają się do jej poparzenia i innych uszkodzeń mechanicznych. Jak więc podlewać tuje, aby było to dla nich bezpieczne i przy tym efektywne? Tuje podlewamy bezpośrednio do podłoża, tak aby korzenie rośliny mogły bez problemu pobrać sobie niezbędną ilość wody. Jeżeli chodzi o nawadnianie tui świeżo posadzonych, bardzo ważną kwestią jest rodzaj ziemi, w jakiej dotychczas one rosły. W szkółkach tuje rosną najczęściej w tak zwanych balotach i w takiej formie przeważnie kupujemy je w sklepach ogrodniczych. To właśnie kolor i struktura balotu może nam powiedzieć dużo o rodzaju gleby, w jakiej rosły drzewka. Jeżeli żywotniki były hodowane w piaszczystej glinie lub gliniastym piasku, balot najczęściej będzie miał jasną barwę i będzie miękki w dotyku. Jeżeli posadzimy tuje w takim właśnie balocie, jest duża szansa, że podczas sadzenia, roślina otrzyma odpowiednią ilość wody, ze względu na to, że gleby piaszczyste bardzo szybko wchłaniają wodę. Możemy jednak spotkać również tuje, których balot będzie ciemny i twardy w dotyku, co dla nas jest informacją o tym, że drzewka te rosły w glebie torfowej, lub gliniastej, lessowej. Tak hodowane tuje musimy podlewać powoli i obficie, ponieważ ten rodzaj balotu wchłania wodę znacznie wolniej. Balot z gleby gliniastej utrzymuje wodę na dłużej, dlatego w na dłużej zapewnia roślinie wilgoć, co wpływa pozytywnie na kondycję rośliny w upalne, suche dni.
Podłoże a polewanie. Dlaczego tuje potrzebują torfu?
Jak już wspomniano, to, w jakiej glebie tuje zostały wyhodowane, ma bezpośredni wpływ na zalecenia co do częstotliwości, a także intensywności ich podlewania, to jednak nie wszystko. Bardzo istotną kwestią jest również rodzaj ziemi, w jakiej zostaną one posadzone w naszym ogrodzie. Pewne jest, że w zależności od położenia działki, gleba, jaka znajduje się w naszym ogrodzie, może być bardzo zróżnicowana. Czy to oznacza, że tylko niektórzy mogą liczyć na sukces w uprawie roślin, wymagających takiej, a nie innej gleby? Oczywiście, że nie, ponieważ sadząc każdą roślinę, możemy wzbogacić glebę o odpowiednią ziemię, która pomoże zapewnić jej optymalne warunki do życia. Z tego powodu planując nasadzenia z tui, bezwzględnie powinniśmy zaopatrzyć się w zapas dobrej jakości torfu, czy też podłoża do iglaków zawierającego torf. Torf jest to podłoże naturalne, posiadające częściowo rozłożone rośliny, przejawia on dobroczynne właściwości w ogrodnictwie, takie jak łatwość magazynowania wody, poprawa struktury gleby oraz zapewnianie dużej przestrzeni w obszarze bryły korzeniowej. Obecność torfu jest więc wskazana podczas sadzenia tui, ze względu na ich duże wymagania co do wilgotności gleby. Torf pomaga w magazynowaniu wody i zapewnia zwłaszcza w pierwszych tygodniach po posadzeniu, optymalne warunki do rozwoju rośliny. Oczywiście obecność torfu nie zwalnia nas z konieczności regularnego nawadniania tui, jednak z pewnością pomoże on szczególnie młodym drzewkom zaopatrywać się w wodę z gleby.
Jak często podlewać tuje?
Wiele osób rozpoczynających właśnie przygodę z tujami w ogrodzie zastanawia się jak często podlewać tuje, aby rosły zdrowo i nie były narażone na przesuszenie. Niestety nie można jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ zapotrzebowanie każdej rośliny jest nieco inne, a najważniejsze jest to, że o tym, jaka ilość i jaka częstotliwość potrzebna jest danej roślinie, decydują warunki, w jakich ona rośnie. Zupełnie inne zapotrzebowanie na wodę będzie miała roślina rosnąca w gruncie, a inne, tuja z doniczki na tarasie, analogicznie, inny ubytek wody będą miały rośliny rosnące w cieniu lub półcieniu, a inny, te wystawione przez cały dzień na działanie promieni słonecznych. Proces transpiracji wody z masy zielonej ma bowiem kluczowy wpływ na wysychanie ziemi, a co za tym idzie wzrost zapotrzebowania rośliny na wodę. Jak zatem określić jak często powinniśmy podlewać nasze tuje? Przede wszystkim musimy postawić na ocenę wilgotności w glebie. Gleba wokół tui powinna być wilgotna, bez oznak zalegającej wody. W ocenie pomoże nam prosty test. Jeżeli po wciśnięciu palca w glebę wokół drzewka palec będzie wilgotny, jednak w dołku nie pojawi się woda, oznacza to, że gleba jest wystarczająco wilgotna, ale nie mokra. Na częstotliwość polewania mają oczywiście wpływ wspomniane wcześniej warunki, w jakich tuja była pierwotnie hodowana i tak rośliny z plantacji piaszczystych zaraz po posadzeniu powinniśmy polewać rzadziej, ale intensywnie, a w kolejnych latach podlewamy częściej z równoczesnym częstszym nawożeniem. Z kolei tuje z plantacji glinastej-lessowej, w pierwszym roku polewamy powoli i często, natomiast w kolejnych latach podlewamy i nawozimy rzadziej.
Jak często podlewać tuje szmaragdy?
Tuja szmaragd jest rośliną szybkorosnącą, co bezpośrednio wpływa na jej zwiększone zapotrzebowanie na składniki pokarmowe oraz wodę. Podobnie jak inne gatunki żywotników potrzebują regularnego nawożenia oraz nawadniania. Częstotliwość uzależniona jest od pory roku, stanowiska, w jakim rośnie roślina, a także gleby, z jakiej ona pochodzi i wielkości samej rośliny. Tuje szmaragdy mają dość mały i płytki system korzeniowy, co oznacza, że nie są odporne na suszę. Najistotniejszą kwestią jest odpowiednie nawodnienie tui zaraz po wsadzeniu jej do gruntu. Wynika to z tego, że rośliny pobierają wodę z gleby za pomocą korzeni włośnikowych, po przesadzeniu z plantacji do gruntu, tuja nie posiada jeszcze tych korzeni i potrzebuje od 2 do 4 tygodni na ich utworzenie. W tym czasie musimy zapewnić jej odpowiedni dopływ wody bezpośrednio do bryły korzeniowej. Zapotrzebowanie szmaragdów w wodę jest największe w miesiącach letnich, kiedy więcej jest słonecznych i upalnych dni. I tak na przykład możemy przyjąć, że latem, dwumetrowa tuja szmaragd potrzebuje nawet wiadro wody tygodniowo.
Jak często podlewać tuje w doniczce?
Mimo że tuje to okazałe, zimozielone drzewa, niezwykle często wybierane na zielone żywopłoty, wiele odmian tej rośliny nadaję się również do sadzenia w donicach i zdobienia naszych przydomowych tarasów czy balkonów. Oczywiście uprawa tui w doniczce będzie wymagać od nas nieco więcej pracy i uwagi, jednak zaprocentuje to doskonałą i efektowną ozdobą tarasu. Aby uprawa tui na balkonie zakończyła się sukcesem, musimy zapewnić tym roślinom optymalne warunki do wzrostu. Odpowiednia ilość promieni słonecznych, optymalne nawodnienie, wystarczająco duża donica, a także unikanie przeciągów, to jedne z najistotniejszych kwestii liczących się podczas uprawy tui doniczkowych. Tuje w doniczce z pewnością musimy podlewać częściej, mniejsza objętość gleby, w której rośnie tuja, sprawia, że roślina szybciej pobiera z niej wilgoć i potrzebuje częstszego uzupełniana wody. Ponadto, jeżeli tuja doniczkowa jest stale wyeksponowana na słońce, transpiracja wody z masy zielonej będzie większa. Tuje w doniczce, które rosną w pełnym słońcu, najlepiej jest nawadniać codziennie, wczesnym rankiem, kiedy parowanie wody jest najmniejsze, tuje rosnące w cieniu lub półcieniu wystarczy podlewać co drugi dzień. Ważne, aby woda do podlewania tych roślin była odwapniona. Musimy pamiętać o tym, że tuje w doniczce należy podlewać również zimą, w dni, gdy na dworze utrzymuje się temperatura powyżej 0 stopni Celsjusza.
Nawadnianie kropelkowe tui
Nawadnianie tui to jak widać bardzo istotna kwestia decydująca o ich dobrej kondycji. Jeżeli w ogrodzie posiadamy kilka sztuk tej rośliny, nie będziemy mieć problemu z odpowiednim nawodnieniem ich wodą z konewki czy też z węża ogrodowego. Tuje jednak są bardzo popularną rośliną stosowaną powszechnie do tworzenia żywych ogrodzeń. Żywopłot z tui jest stosunkowo łatwy do zorganizowania, drzewa te szybko rosną i w zaledwie kilka lat są w stanie zapewnić szczelny i przy tym estetyczny szpaler wokół działki. Zastosowanie tui do żywopłotu wiąże się jednak z koniecznością zakupienia dużej ilości roślin i ich odpowiedniej pielęgnacji. Podlewanie kilkunastu czy nawet kilkudziesięciu drzewek może więc być czaso i pracochłonne. Aby zaoszczędzić nieco czasu i przy tym zyskać pewność, że nasze rośliny są odpowiednio nawodnione, możemy zainwestować w system nawadniania kropelkowego, który wykona za nas praktycznie całą pracę związaną z regularnym nawadnianiem naszych żywotników. Aby wykonać nawadnianie kropelkowe tui, będziemy musieli zaopatrzyć się w specjalną linię kroplującą z kompensacją ciśnienia, która za pomocą specjalnych emiterów doprowadza wodę bezpośrednio do każdej rośliny. W zależności od rozmieszczenia naszych roślin możemy dobrać taką linę kropkującą, która będzie miała rozmieszczone emitery w odpowiadającej nam odległości. Nawadnianie kropelkowe tui to również bardzo ekonomiczne rozwiązanie pozwala zaoszczędzić nawet 70% wody w stosunku do tradycyjnego polewania. Ponadto, daje pewność, że woda trafia bezpośrednio do korzeni rośliny, nie narażając masy zielonej na niekorzystne nawilżenie i ataki grzybów, czy też poparzenie słoneczne.